![]() |
Bijschrift toevoegen |
Ja, dat waren tijden. Tijden waarin ik droomde om niet meer in bed te plassen - jep, door blaasproblemen was bedplassen een zonde die ik meerdere malen per week vervulde, hoe hard ik ook mijn best deed.
Dat is overigens ook nog steeds een van de dingen waar ik hardhandig hetzelfde in ben gebleven. Ik stel je gerust - en mijn toekomstige partners ook - ik plas niet meer in bed. Daar heeft meneer de gynaecoloog me zeer vaardig aan geholpen.
![]() |
Ja, nu droom ik over een succesvolle carrière als schrijfster, twee lieve kinderen en een knappe vent tegen mijn dertigste, een wereldreis en vooral gezond en gelukkig zijn (met het liefst een aardig gevulde bankrekening.)
En hoewel onze geliefde meneer Borsato nog steeds claimt dat dromen bedrog zijn, zelfs als je naast de liefde van je leven wakker wordt - beweer ik heel stellig anders. Dromen zijn geen bedrog, zolang je er maar in gelooft. Dromen zijn je toekomstvisies. Ja, hetgeen wat jij droomt kan absoluut dat ene zijn wat je misschien wel over twee maanden, vijf jaar of wie weet al binnen een paar dagen kan bereiken.
![]() |
En door er alleen al over te fantaseren komen mijn doelen een stukje dichterbij. Ik ben er namelijk van overtuigd dat ik Lauren Kate, Tess Gerritsen en verschillende andere schrijvers echt niet ontmoet had als ik er niet zo van overtuigd ben dat dit mijn toekomst is.
Hoewel dit natuurlijk allemaal erg zweverig klinkt voor sommigen, is het wel de waarheid. Want waar hoop is zijn dromen en waar dromen zijn is een visie. Een toekomstvisie. En waar zijn wij, mensen van vlees en bloed, zonder een toekomstvisie? Juist. Nergens.
Natuurlijk is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Sterker nog, ik droomde eens dat ik vermoord werd en de volgende morgen werd ik wakker in een bed vol bloed. Conclusie? Nou, ik was zo dom geweest om mijn nachtlampje van mijn nachtkastje af te slaan, die vervolgens aan diggelen op de grond lag, waarna ik uit bed viel en vrolijk verder sliep met stukken glas in mijn been. I can ensure you; geen pretje.
Helaas heb ik er een gigantisch litteken aan over gehouden, wat met belachelijk dure zalfjes nog steeds niet wegtrekt. Sindsdien vertel ik iedereen die naar dat bizarre litteken vraagt, dat ik tijdens een safari in Zuid-Afrika gebeten ben door een tijger. Want tja, ik droom nog steeds van een wereldreis en die lijkt op deze manier toch een stukje dichterbij te komen…
Liefst Shannon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten